Buiten op een bankje in Devils Town :-) deel 1

Jawel, een werkende wifi gevonden waarbij ik gewoon kan zitten met de laptop :-)

Wat hebben we de afgelopen dagen gedaan...

Eerst South dakota:

Zaterdag 1 juni

Keystone – Custer state Park

Weer zon!!

Buiten ontbeten en daarna spullen klaar voor de trip naar Mount Rushmore. We mochten parkeren bij de plekken voor ‘small rv’s’ hoezo small? Wij zijn 28 ft (8.5 meter!), maar dat is hier dus klein….Naar het uitkijkpunt  gelopen en wat foto’s gemaakt en goed gekeken. Vrij bijzonder als je denkt dat daar heel veel mensen in de rotsen hebben gehakt om daar 4 presidentshoofden uit te bikken (en blazen met dynamiet). Daarna terug geslenterd naar de camper.

Op naar de volgende stop: Custer state park. We hadden van te voren al gelezen dat hier een kudde bizons loopt van ongeveer 1300 dieren en dat je die zou kunnen tegenkomen.

Ik had youtube filmpjes gezien van mensen die met hun auto in Yellowstone tussen zo’n kudde in kwamen, en dat leek me erg gaaf…en lekker dichtbij ;-)

We hadden al een tijdje gereden en bij elke bocht hoop je op een bizon (of 2) en daar was weer een bocht en………………………………. ongeveer 200 bizons :-)

Echt geweldig, van ontzettend grote mannetjes tot schattige kalfjes, liggend, lopend en staand op de weg, kortom alle tijd en mogelijkheid om ze goed te bekijken (en netjes in de camper gebleven!!)

Een grote stier ging nog in een soort schijnaanval tegen een motorrijder, die echt in zijn achteruit ging/moest. Na ongeveer een half uur was er voldoende ruimte om richting de camping te gaan. Even netjes aanmelden en daarna door naar het volgende ‘doe- ding’ in het Wind Cave National Park, een uurtje verderop.

Hier is de op 6 na grootste grot van Amerika en in tegenstelling tot de grotten in de Ardennen en op meer plaatsen is deze droog ipv nat dus geen stalagmieten e.d. maar hele grappige dingen die ze popcorn noemen en soort vakwerk tegen het plafond, postbox, omdat het leek op een verzamelbak voor brieven. En helemaal insect vrij (ook lekker). Uurtje rondgestapt op  ongeveer 60 meter diepte, naar beneden met 300 treden naar boven met de lift (Amerikanen houden van makkelijk…)

Op de terugweg naar de camping weer heel veel bizons, herten, prairiehondjes en elks gezien. Er liepen nog 6 bizons in een soort mars vlak langs de camper (is filmpje van…) Bij aankomst op de camping lagen er ook nog een aantal vlakbij de ingang.

‘s  avonds lekker geluierd, het is tenslotte vakantie!

Zondag 2 juni

Custer State Park

Nog steeds super weer dus weer buiten ontbijten. We gaan vandaag de  ‘wildlife loop’ rijden en verder weten we het nog niet. Binnen 5 minuten weer een grasveld vol bizons, ook veel herten (white tail en pronghorns) gezien en veel tientallen prairiehondjes. We kwamen ergens nog een kudde ezels tegen, die zijn dus erg nieuwsgierig en er zijn altijd mensen die de bordjes ‘don’t feed the animals’ blijkbaar niet begrijpen ook al zijn ze in hun eigen taal geschreven).

We waren eigenlijk al weer soort van onderweg naar de camping toen we langs “Blue Bell Stables” reden, midden in het park, daar toch maar gestopt en binnen 45 minuten zaten we op een paard voor een toertocht.

Dennis op een witte ruin: Hot Sauce, en ik op een bruine merrie: Lady. Wij zijn natuurlijk ervaren ruiters (not) dus hebben nu ook helemaal geen spierpijn….

De tocht zelf was heel leuk en mooi, door beekjes gewaad, heuvel op en af en hier en daar een hert gespot. In dit geval gelukkig geen bizons want daar houden paarden niet zo van en we hadden geen helm op want dat was a: niet verplicht en b: en petje is handiger tegen de zon (en c: het staat suf maar dat speelde natuurlijk geen rol ;-))

Op de terugweg naar de camping toch gekozen voor een andere  ‘scenic route’ de Needles Highway.

Daar zitten 2 tunnels in. Nu zit er in de cabine een knalgele sticker met : caution 3.7 mtr/12 ft. Dit zodat je weet waar je wel en niet onderdoor kan, en we zijn 2.4 breed als de spiegels zijn ingeklapt.

De eerst tunnel was precies 12 ft hoog en 2.5 breed, dat zou in theorie dus moeten passen……..Voor de tunnel was een uitkijkpunt en daar stond een mannetje of 20, allemaal met personenauto’s.Komen wij met onze camper. Ik stap uit, om Dennis door de tunnel te loodsen met aanwijzingen.

Nadat er diverse mensen hadden gevraagd of we het echt wel zeker wisten gingen ze met camera’s klaar staan, hopend op een youtube momentje met een vastzittende camper.

Dat kwam er niet ;-)

Het ging precies goed…..gelukkig! Zelfs de aicobak op het dak kwam er ongeschonden door.

De volgende tunnel was 12.3 ft en ook wat breder dus dat ging nog beter. Maar verder hebben we dus op die hele weg geen camper of grote caravan gezien. Misschien was dat toch een teken ;-)

Hierna op de camping maar met een baco’tje  en een boekje in de zon.

Volgende verhaal....Wyoming